De kortste route naar geluk

Zichzelf te bevrijden van het verleden bleek voor Sandra Souisa de kortste route naar geluk. Onder de deskundige begeleiding van regressie- en reïncarnatietherapeut Karin van der Vaart bezocht ze niet alleen vorige levens, maar ging ze ook het gevecht met haar gewelddadige ex aan. Sandra: “Eindelijk kon ik mijn boosheid jegens hem ontladen. Mede daardoor gaat het nu veel beter met me en vind ik het makkelijker om grenzen te stellen.”

Tijdens regressietherapie gaan mensen begeleid terug naar onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden. Het kan daarbij gaan om recente voorvallen, maar soms liggen deze in een ver verleden. Het gebeurt zelfs dat grenzen van leven en dood daarbij overschreden worden. Lang niet altijd is men zich bewust van deze voorvallen. Feit is dat het onverwerkte karakter ervan problemen in het hier en nu veroorzaakt. De energie die ermee verbonden is, heeft zich immers niet kunnen ontladen. Door terug te gaan en de ervaringen alsnog te verwerken, kunnen klachten in het dagelijks leven op z’n minst verlicht worden.

Daarnaast kan inzicht in de oorzaak van problemen een aanzienlijke bijdrage leveren aan het proces van innerlijke groei, bewustwording en zingeving. Tot zover de theorie. We ontmoeten Sandra Souisa, een ambitieuze dame met een sterk karakter. Toch is er in haar recente verleden iemand geweest die haar jarenlang zowel geestelijk als fysiek heeft kunnen onderdrukken. Weliswaar is deze persoon inmiddels uit haar leven verdwenen, maar Sandra wil herhaling koste wat kost voorkomen. Als voornaamste probleem identificeert ze haar moeite met grenzen stellen. Met deze hulpvraag belandt ze in de stoel bij regressie- en reïncarnatietherapeut Karin van der Vaart.

 

Druk op keel en borst

Al tijdens de intake gaan beide dames de diepte in. De klacht van Sandra wordt zo concreet mogelijk in kaart gebracht. Sandra: “Karin wilde aan de hand van een recent voorbeeld heel minutieus weten van welke gewaarwordingen ik me bewust was op het moment dat iemand over mijn grenzen heen dreigde te gaan. Het gaat dan om zintuiglijke indrukken als zien, horen en voelen, maar ook om gedachten en emoties. Zo ontdekten we dat ik, eenmaal geconfronteerd met de thematiek van grenzen stellen, telkens weer stilviel. Ik bleek gewoon niet in staat te reageren. En fysiek ervoer ik een druk op mijn keel en borst.” Karin: “Wanneer een persoon helemaal in balans is, werken al zijn zintuigen mee aan het opslaan van een ervaring in het geheugen. Is dat niet het geval, bijvoorbeeld bij stress of trauma, dan vallen sommige zintuigen uit en ontstaat er een vertekend beeld van de werkelijkheid. Wat ik tijdens de intake doe, is het identificeren van de ontbrekende puzzelstukjes. Doel van een sessie is vervolgens om deze delen van de ervaring te doorleven, zodat het beeld van de gebeurtenis gecompleteerd wordt en het lichaam weet: de situatie is voorbij. Zo voorkom je dat de energie zich vastzet en leidt tot een ongewenste standaardrespons op momenten dat iemand via zijn associatieve vermogen terugschiet in het verleden. Bij Sandra was het heel helder dat we moesten inzoomen op het schijnbaar gevoelloos en passief worden tijdens haar confrontaties met het thema grenzen stellen. Toen we dat deden, bleek er een fase vóór het stilvallen van Sandra te zijn waarin ze wel degelijk van alles voelde: verdriet, boosheid en vooral een impressie van eenzaamheid en in de steek gelaten worden.”

 

Uit lichaam gezogen

Nadat Karin door middel van op aandacht gefocuste gesprekstechnieken Sandra in trance heeft gebracht, dat is een soort verhoogde staat van bewustzijn, vraagt ze haar terug te gaan naar een moment in het verleden waarop ze voor het eerst de omschreven gevoelens had. Sandra: “Terwijl ik denk rustig mijn verhaal te doen, lijk ik opeens uit mijn lichaam gezogen te worden. Mijn blik vernauwt zich en terwijl de randgebieden zwartwit kleuren, zie ik in het midden heel helder een ander leven voor me. Ik neem een bosrijke omgeving waar met glooiende heuvels. Van deze natuurpracht kan ik echter niet genieten. De mensen om me heen denken dat ik achterlijk ben vanwege een fysieke misvorming. Alleen mijn moeder begrijpt me. Wanneer zij als gevolg van een verkeersongeluk wegvalt, beland ik in een instituut. Daar voel ik me eenzaam en verlaten. Mijn frustraties kan ik bovendien niet uiten. Lichamelijke tekortkomingen verhinderen dat.” De opvallende overeenkomsten tussen heden en verleden zijn duidelijk: Sandra kan in haar vorige leven letterlijk geen uiting geven aan gevoelens van verdriet, eenzaamheid, boosheid en frustratie. En dus stopt ze die maar weg en blijft het stil. Vanwege het uitblijven van een ontlading, herhaalt hetzelfde patroon zich in haar huidige leven wanneer vergelijkbare gevoelens omhoog dreigen te komen. Wat is er in dit geval gedaan om de lading van de situatie te halen? Karin: “Ik heb Sandra onder andere laten slaan op een kussen. De lichamelijke impulsen verbonden met de niet-doorleefde emoties, konden zo geuit en van hun lading ontdaan worden.” De sessie maakt indruk. De weken erna wordt Sandra meermaals uitgedaagd haar grenzen te stellen. Ze ziet er de sport wel van in. Zowel zakelijk als privé lijkt ze steviger in haar schoenen te staan.

 

Geweldige schok

Chronische problemen zijn vaak zo diep in het menselijk systeem gegroefd, dat meerdere sessies nodig zijn om duurzame verbetering te bewerkstelligen. Vandaar dat Karin met Sandra verschillende zogenaamde herbelevingsmomenten bezoekt. Eén daarvan heeft betrekking op een vorig leven waarin ze als tienjarig ventje in de sneeuw aan onderkoeling sterft. Ineens begrijpt ze waarom ze in haar huidige leven zo’n koukleum is. Blijkbaar is ze energetisch nog verbonden met de situatie van destijds. Maar er is meer. Sandra: “Ook toen voelde ik me eenzaam, verlaten, niet gehoord en gezien. Niemand leek op me te reageren. Karin deed op alle mogelijke manieren haar best de achtergrond daarvan te achterhalen, totdat ze me fluisterend vroeg: ‘Leef jij eigenlijk wel?’ Ik krijg er nog kippenvel van als ik aan dat moment terugdenk. Het plotse besef en het onthutsende gevoel dood te zijn, kwam als een geweldige schok.” Natuurlijk komt ook de gemankeerde relatie met haar ex aan de orde. Het wordt een heftige bijeenkomst: “Tijdens zijn gewelddadige uitbarstingen hield ik me meestal stil. Ik wist dat als ik strijd zou leveren, het mijn dood kon betekenen. Maar mijn lichaam wilde op die momenten wel degelijk terugvechten. De opgebouwde energie bleef door mijn besluit passief te zijn echter in armen en benen steken. Door nu onder supervisie van Karin mijn impulsen te volgen en op een gecontroleerde manier het gevecht aan te gaan, mochten deze vibraties zich ten langen leste vrijmaken. Op het matras dat Karin tegen de muur had gezet, ben ik helemaal losgegaan. Ik was kapot achteraf. Maar het voelde wel heel goed! Daarna kon ik ook mijn verdriet toelaten.” 
 

Evaluatie

Het beter bewaken van haar grenzen, dat was de hulpvraag waarmee Sandra bij Karin aanklopte. In hoeverre is wat dat betreft aan haar verwachtingen voldaan? Sandra: “Als ik het gevoel krijg dat mijn grenzen in gevaar komen, val ik niet meer stil. Ik heb mijn woordje klaar en als ik al stil word, dan is dat uit eigen keuze. Voor mij is het helder: ik leef na de sessies met Karin meer vanuit wijsheid en gratie.” Ook Karin is tevreden: “Ik ben altijd terughoudend bij het trekken van conclusies. Want wanneer is iets helemaal over of voorbij? Maar in het geval van Sandra heb ik een aanzienlijke verbetering waar mogen nemen. Het is heel bevredigend om als therapeut te zien hoe cliënten hun keuzevrijheid en verantwoordelijkheid voor eigen handelen herwinnen. Daarmee staat, ook voor Sandra, de deur naar het nieuwe en goede weer wagenwijd open.”

 

Verder op ParaVisie

• Wil jij in contact komen met een spirituele coach? Chat met online paragnosten of bel met een van de mediums op de paralijn.  
• Elke week leggen onze mediums kaarten. Bekijk nu onze wekelijkse leggingen op deze pagina over kaartleggen.