Ik ben geen machine waar je een kwartje in gooit

Er zijn gelukkig veel betrouwbare mediums die hun werk zeer serieus nemen. Rosita Belkadi is een van hen. Zij heeft zichzelf tot doel gesteld als erkend beroepsmedium af te studeren aan het ‘Arthur Findlay College’ in Engeland, zodat cliënten weten dat zij gedegen met het mediumschap omgaat. “Het irriteert me dat iemand zichzelf zomaar tot medium kan benoemen, zonder enige bagage of kennis te hebben.”

Op een donderdagmiddag bel ik rond 16.00 uur op naar medium Rosita Belkadi (39) met de vraag of ze openstaat voor een interview. Ze reageert enthousiast en nog dezelfde avond ontmoet ik Rosita in haar praktijk in Utrecht. “Soms kunnen zaken snel gaan toch?”, zegt ze met een grote glimlach op haar gezicht. “Het past goed bij mij om gelijk de koe bij de horens te vatten. Ik praat graag en veel over mijn passie voor het mediumschap.” 

ALS MEDIUM GEBOREN 
Rond haar 24e begon Rosita enigszins te worstelen met zichzelf. In die periode werkte ze als bedrijfsleidster in een bloemenwinkel, waarbij één van haar specialiteiten het verzorgen van rouwboeketten was. Ze voelde altijd feilloos aan welke kleuren ze moest gebruiken en in welke stijl het boeket opgemaakt diende te worden. Zij dacht dat anderen op dezelfde manier vanuit hun intuïtie werkten, maar zag op een gegeven moment in dat niet iedereen zo in elkaar steekt. Ze voelde het ook altijd duidelijk wanneer een werknemer zich de week erop ziek zou melden, wat dan ook gebeurde. Of ze adviseerde iemand naar de dokter te gaan, terwijl die persoon nog nergens last van had. De volgende dag bleek hij of zij datgene te hebben wat de van oorsprong half-Griekse al voorzien had. “Toen ik tot het besef kwam dat niet iedereen zulke zaken doorkrijgt, besloot ik een cursus intuïtie te volgen om mezelf verder te ontwikkelen. Van het een kwam het ander en werd het duidelijk dat ik als medium ben geboren. In eerste instantie volgde ik de ene na de andere cursus. Ik ontmoette bijzondere mensen die me de hemel in prezen, maar soms ook de grond in boorden. Ik heb van alles meegemaakt tijdens die periode en veel geleerd. Ik ging op zoek naar iemand die me écht begreep. Daar zijn enige jaren overheen gegaan, totdat ik tijdens een weekendcursus Paul Jacobs ontmoette. Hij begreep mij misschien niet, maar ik hem wel!” 

ARTHUR FINDLAY COLLEGE 
Paul Jacobs is een van de docenten die lesgeeft aan het ‘Arthur Findlay College’ in Engeland. Op zijn aanraden ging Rosita lessen volgen bij John Johnson, een in ons land wonende Schot. Inmiddels is ze bezig met het behalen van certificaten om een erkend beroepsmedium te worden. Rosita zocht heel bewust naar handvatten, omdat ze zorgvuldig om wil gaan met de verantwoordelijkheid die een serieus medium met zich meedraagt. “Ik wil graag in Engeland afstuderen.

Het betreft eerst schriftelijke theorie, waarvoor ik behoorlijke opdrachten moet uitvoeren. Iedere week ontwikkel en train ik natuurlijk ook in de praktijk ter ondersteuning van het theoretische gedeelte. Daarna doe ik meerdere tentamens in het Engels die op beeld worden opgenomen. Als ze die goed genoeg vinden, mag ik examen komen doen. Dan sta ik tegenover een aantal mediums waar ik behoorlijk tegenop kijk. Ik ben echt een gevoelsmedium en het is soms lastig emoties te vertalen in het Engels, maar dat zie ik als een mooie uitdaging. Ik wil het examen graag halen, zodat ik in Nederland een van de weinigen ben die geslaagd is aan het ‘Arthur Findlay College’.” Het irriteert Rosita overigens dat iemand zichzelf in Nederland en België zomaar medium kan noemen, zonder enige bagage of kennis te hebben. 

CONTACT MET GEESTENWERELD 

Sinds een jaar of drie heeft Rosita haar focus geheel gelegd op het mediumschap. Hoewel ze ook als healer en paragnost werkt, vindt ze contact leggen met de geestenwereld het prettigst om te doen. Het medium wordt daarin bijgestaan door meerdere gidsen, maar hoe zij heten of eruit zien vindt ze niet belangrijk om te weten. Als iemand voor een consult bij Rosita komt, wil ze het liefst zo min mogelijk informatie te horen krijgen. Ze vraagt alleen of je geestcontact wilt of meer wilt horen over het eigen leven. Bij een geestcontact mag je niet zeggen om wie het gaat. Een voorwerp of foto van de overledene hoef je ook niet mee te nemen. Daar doet het medium niets mee, want hoe minder ze weet, hoe sterker en puurder het contact is dat ze weet te leggen. “Ik praat en de persoon tegenover me antwoordt in eerste instantie alleen met ‘ja’ of ‘nee’.

Door specifieke details te noemen, maak ik jou duidelijk dat er daadwerkelijk een contact is met de overledene. Het is zuiver bewijsmatig voor de persoon die tegenover me zit, niet voor mezelf. Ik wil het vertrouwen geven dat er contact is met de geestenwereld. Soms weet ik zelfs amper wat ik doe en word ik door de overleden persoon bestuurd, zonder mijn persoonlijke verantwoordelijkheid te verliezen. Het doel van het Engelse mediumschap is dat je als medium bewijst dat de dood niet bestaat. Voor mezelf is dat inmiddels een ‘zeker weten’ geworden.” Bij mensen die met een levensvraag komen, beantwoordt ze meestal automatisch alle vragen, voordat ze gesteld hoeven te worden. “Ik geef mezelf helemaal en wil geestelijk moe zijn na afloop. Ik hoop altijd nog meer te geven dan waarvoor iemand oorspronkelijk kwam. Dan heb ik het idee dat ik mijn best heb gedaan. Ik wil niet dat iemand het idee krijgt dat ik een machine ben waar je alleen maar een kwartje in hoeft te gooien.” 

SCEPTISCHE MENSEN 
Ieder consult dat Rosita geeft vindt ze fijn om te geven, omdat ze nog steeds leert van elk contact met overledenen. “Ik had een keer een consult waarbij ik tijdens het drinken van een slok water vergif proefde. Het bleek dat degene die in de geestenwereld was, door vergiftiging om het leven was gekomen. Dat blijven bijzondere ervaringen.” Consulten die veel indruk op haar maken, zijn met moeders die een kind hebben verloren. Dat komt heel dichtbij, omdat ze zelf twee kinderen heeft. “Als ik een moeder haar kind kan ‘geven’, zoals ik dat noem, dan is dat het mooiste wat er is. Ik haal het verdriet er niet mee weg, maar wel een stukje gemis.” Rosita vindt ook sceptische mensen leuk om te helpen.

Ze had een keer een jongeman in de praktijk die mee was gekomen met zijn vader. De jongen geloofde nergens in. “Hij bleef er wel bij zitten. Ik kreeg allemaal expliciete zaken door over zijn overleden moeder, zodat hij wel moest geloven dat ik in contact met haar stond. Hij raakte ervan doordrongen dat zijn moeder nog steeds om hem heen was. Dat was mooi om mee te maken.” Inmiddels helpt Rosita tijdens het geven van workshops anderen op weg om te leren vertrouwen op de eigen intuïtie, zodat mogelijk aanwezige mediamieke talenten her- en erkend kunnen worden.“ Ik maak graag het niet tastbare duidelijk. Je ziet niet wat ik doe en ik leg daarom uit hoe het werkt. Ik doe dat vaak door het zo begrijpelijk mogelijk te omschrijven. Ik geef altijd aan dat ik via de database van iemand inlog, zodat ik persoonsgebonden dingen kan vertellen. Het is een behoorlijke zoektocht om alles te leren begrijpen. Die heb ik zelf ook ondernomen.” Na afloop van het prettige gesprek kom ik bijna in de verleiding om een afspraak te verbreken die ik met mezelf heb gemaakt.

Als redacteur heb ik namelijk besloten om het puur zakelijk te houden als ik iemand interview over zijn of haar werk als medium, zonder enige vragen over eigen privézaken. Het contact met Rosita verloopt echter zo aangenaam dat ik even twijfel of ik iets over een overleden dierbare van mij zal vragen... Uiteindelijk besluit ik het niet te doen, want ik blijf standvastig. Dat ik begon te twijfelen, geeft aan dat ik terugkijk op een fijne ontmoeting met een medium dat bewust met haar mediamieke talenten omgaat.

 

Verder op ParaVisie

• Wil jij in contact komen met een spirituele coach? Chat met online paragnosten of bel met een van de mediums op de paralijn.  
• Elke week leggen onze mediums kaarten. Bekijk nu onze wekelijkse leggingen op deze pagina over kaartleggen.