Ik geef boodschappen door met een bloemengroet

Sinds twintig jaar timmert Ton Bons aan de weg als paragnost. Daarbij kiest hij een eigen route, wars van enige commercialiteit. Hij legt contact met gidsen en spreekt met overledenen. Dat laatste echter niet direct na het overgaan. “De rit naar de andere kant mag niet worden verstoord. Ik wacht dan ook zes tot negen maanden voordat ik contact probeer te maken.”

Hoewel de naam van Ton Bons (49) uit Giessen in Noord-Brabant op internet vrijwel niet te vinden is, heeft hij een grote naamsbekendheid opgebouwd tijdens de twee decennia die hij als paragnost werkzaam is. Hij heeft geen computer in huis, om de simpele reden dat hij daar niets mee heeft. Een eigen website heeft Ton ook niet en via mail kan je hem niet bereiken. Toch heeft dat voor de paragnost geen nadelige gevolgen, want veel mensen weten hem al jaren te vinden.

Gesloten lijnen

Als kind al deed Ton waarnemingen, maar hij is er pas rond zijn dertigste serieus mee aan de slag gegaan. Dat is toevallig ontstaan. Zijn moeder had een aantal mensen uitgenodigd voor een huiskamersessie met een medium. Een half uur van tevoren belde het medium echter af, omdat ze door verkeersdrukte niet kon komen. Aangezien de groep toch al bij elkaar zat, stelde de moeder voor dat Ton readings zou gaan geven. Zij wist immers dat haar zoon die capaciteiten had. Dat pakte goed uit en sindsdien is hij steeds meer zijn gave gaan gebruiken. Ook tijdens zijn werkzaamheden in de thuiszorg en een bejaardentehuis maakte Ton er gebruik van. “Er zaten veel demente bejaarden bij, met wie ik via het ‘Hogere Zijn’ contact legde. De bewoners waardeerden de wijze waarop ik met ze omging. Hoe groter de vorm van dementie bij iemand is, hoe meer bij de tijd en geestelijker hij of zij is.

Op energieniveau contact leggen met de demente bejaarden, vond ik prachtig om te mogen doen.” Het intensieve werk brak Ton op een gegeven moment op en hij besloot te stoppen met zijn baan in het bejaardentehuis. Zijn gidsen gaven aan dat het tijd werd om zich geheel op het gebruik van zijn gave te richten. In Tons leven spelen gidsen een grote rol en de belangrijkste is Antonius. Dat is een heilige die bekend is via het katholieke geloof. Hij leefde van 1195 tot 1231 en in de volksdevotie wordt hij vaak aangeroepen als de patroon van verloren zaken. Ook een overleden oma staat de paragnost bij. Tijdens zijn kinderjaren sprak hij veel over deze oma Willy, terwijl hij die helemaal niet kende. Zij overleed namelijk toen Tons moeder twee jaar oud was. De moeder is als kind opgegroeid bij haar vader en pleegmoeder en deze laatste kende Ton alleen als oma. Toch kreeg hij als kind al veel bezoek van de lang geleden overleden oma Willy en zij begeleidt hem nog steeds tijdens zijn werk.

Daarnaast heeft de paragnost nog andere gidsen en begeleiders. “Het lijkt alsof ik het allemaal zelf doe, maar alles staat onder regie van gene zijde. Dat voelt voor mij ook zo. De gidsen bepalen wat ik mag uitvoeren. Ik zeg dat eerlijk tegen de mensen. Als een gids aangeeft dat het genoeg is, dan wordt er niets meer doorgegeven. De lijnen zijn dan gesloten.”

Oude dame in huiskamer

De helderziende maakt veel bijzondere gebeurtenissen mee. Zo heeft hij een jonge vrouw geholpen die als kind was geadopteerd. Zij was met een zoektocht bezig naar haar biologische ouders, waar ze vrijwel geen informatie over had. ’s Ochtends - voordat het consult plaatsvond - stond er een oude dame in Tons huiskamer. “Ik wist meteen dat deze vrouw zich aandiende met informatie die van belang zou zijn voor het consult van die middag. In de loop van de ochtend krijg ik vaak energieën in mijn huis die betrekking hebben op iemand die bij me komt.

De voorouders van de jongedame bleken Russisch te zijn. Haar overleden oma liet zich aan mij zien en zij vertelde dat er ook nog een broer was die in Oostenrijk leefde. Dat gaf ik aan de jonge vrouw door en daarmee is ze aan de slag gegaan. De verkregen informatie was toereikend, met als resultaat dat de jonge vrouw contact kreeg met haar biologische familie.” Een andere opzienbarende gebeurtenis vond plaats toen een echtpaar samen met een goede vriendin kwam. Ton kreeg van tevoren via een vrouw in de kamer door dat de man en de vriendin broer en zus waren; een tweeling. Dat wisten ze echter niet!

Ze kenden elkaar pas drie jaar, doordat ze toevallig in dezelfde straat kwamen te wonen. Vanaf het eerste moment dat ze contact kregen, was er een bijzondere klik tussen hen die ze niet thuis konden brengen. De moeder, die al was overleden, heeft nooit geweten dat haar dochter nog leefde. Haar was verteld dat de ene helft van de tweeling overleden was tijdens de geboorte. “Het bleek dat haar zus de levende dochter had meegenomen, zonder medeweten van de moeder. Dat kwam allemaal uit tijdens het consult en het leverde natuurlijk emotionele reacties op. Dat was prachtig om kenbaar te mogen maken. DNA-onderzoek wees uit dat het klopte en zo resulteerde het consult erin dat de tweeling na al die jaren weer bij elkaar was gekomen. Wat dat betreft gebeuren de grootste dingen in het klein bij mij in de woonkamer.”

Rit naar de andere kamer

Als Ton een keer niet goed in zijn vel zit, verschuift hij zijn afspraken. Hij kan als paragnost alleen functioneren als het goed met hem gaat. Hij heeft voor zichzelf een grens ingebouwd qua aantal consulten dat hij per week geeft. De balans tussen privé en werk houdt hij goed in de gaten. Het komt weleens voor dat Ton een consult afzegt, omdat hij doorkrijgt dat het niet meer nodig is. Recentelijk zou er een vrouw bij hem komen met vragen over haar dochter.

De dag ervoor kreeg de paragnost door via zijn gidsen dat alles met die dochter al was afgerond en dat het consult niet plaats hoefde te vinden. Ton belde daarom de afspraak af en die mevrouw wilde juist hetzelfde doen, alleen wist ze niet goed of ze dat op zo’n korte termijn wel kon maken. Ze was opgelucht dat hij het op deze manier oploste. Tijdens het geven van een consult legt Ton geregeld contact met overledenen. “Het moet wel mogen. Ik weet dat er collega’s zijn die na een aantal dagen na het overlijden van een dierbare al contact leggen, maar dat kan ik niet. Mijn gidsen hebben aangegeven dat er zes tot negen maanden tussen moeten zitten voordat het contact gelegd mag worden. De rit naar de andere kant mag namelijk niet verstoord worden en dat doe ik dus ook niet.

Als je met een foto van iemand komt die drie maanden geleden is overleden, kan ik wel contact leggen met de gidsen, maar niet met de persoon zelf. Er zijn overledenen die het aardse leven zat zijn en geen zin hebben om terug te keren via een contact. Ik moet daar dan eerlijk over zijn.” Naast het geven van privéconsulten, verzorgt de betrouwbaar medium met regelmaat zaalreadings. Daarbij focust hij zich op psychometrie. In duidelijke taal geeft hij uitleg over de informatie die hij via zijn gidsen doorkrijgt met betrekking tot foto’s en voorwerpen die aanwezigen hebben meegenomen. Hij sluit iedere avond af met ‘bloemengroeten’. “Tijdens het mediteren - ’s middags voorafgaand aan een zaalreading - geeft mijn gevoel bloemen door die ik voor de bewuste avond dien mee te nemen.

Bij het overhandigen van een bloem breng ik vaak een boodschap van een overledene of gids over. Aan het einde van zo’n avond bedank ik altijd de aanwezigen voor hun openheid en ik bedank boven, omdat ik er dankzij hen mag staan om anderen te helpen. Dat vind ik belangrijk om te doen, want zonder hulp uit de geestenwereld zou ik mijn werk als paragnost niet kunnen en mogen uitvoeren.”

 

Verder op ParaVisie

• Wil jij in contact komen met een spirituele coach? Chat met online paragnosten of bel met een van de mediums op de paralijn.  
• Elke week leggen onze mediums kaarten. Bekijk nu onze wekelijkse leggingen op deze pagina over kaartleggen.